Podstawą służącą do produkcji okien aluminiowych są profile wytłaczane ze stopów aluminium, które zawierają krzem o właściwościach utwardzających i magnez wpływający na większą wytrzymałość. Kształt okien aluminiowych ograniczony jest tylko powiedzeniem - "sky is the limit" - ale oczywiście w ramach technicznej charakterystyki materiałów, które z kolei ograniczają wielkość okien: wysokość - może sięgać 6 metrów, szerokość - 5 metrów.
 
Profile aluminiowe dzieli się na "zimne" i "ciepłe". Określenia te odnoszą się do izolacyjności cieplnej - w przypadku tych pierwszych, wykonanych w 100% z aluminium izolacyjność jest niska, stąd też zastosowanie mają z reguły w konstrukcjach fasad, budkach telefonicznych, wiatach. W polskich warunkach klimatycznych zastosowanie jest raczej bardzo ograniczone. Mają z reguły tylko jedną komorę.

Najbardziej interesujący nas rodzaj okien - z profili "ciepłych" - można z powodzeniem montować w domach. Ich konstrukcja jest złożona z dwóch kształtowników aluminiowych, które połączone są wkładką termiczną z tworzywa sztucznego, tworzącego barierę cieplną, zwiększającą izolacyjność termiczną profili. Nie oznacza to, że od razu dorównują swoimi właściwościami oknom drewnianym czy z PCV. "Ciepłe" profile mają z reguły dwie lub trzy komory, a każda kolejna wpływa na poprawę właściwości cieplnych profilu.

Profile aluminiowe są bardzo wytrzymałe, montowane w nich szkło może mieć nawet masę 60kg/m kw. Nadają się więc do montowania szyb antywłamaniowych.

Jednakże - jeśli okna aluminiowe ulegną zniszczeniu - nie da się ich odnowić. Proces korozji przyspiesza zwłaszcza kontakt tego rodzaju okien z wapnem lub miedzią, mosiądzem i stalą.

Aluminium charakteryzuje się wysokim współczynnikiem rozszerzalności cieplnej, dla tego należy zwrócić szczególną uwagę podczas ich montażu okien. Niewłaściwe zamontowanie będzie powodować deformację ram.